ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Συνάδελφε,

Οι γιατροί την τελευταία δεκαετία βιώνουν μια συνεχή επιδείνωση στην εργασιακή τους κατάσταση. Η κυρίαρχη πολιτική τον καιρό του μνημονίου εντείνει ακόμα περισσότερο την προωθούμενη εδώ και χρόνια από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ πολιτική της υποστελέχωσης και της απαξίωσης της δημόσιας υγείας. Άμεση συνέπεια αυτής της πολιτικής ήταν η διάλυση του ΕΣΥ, η συμφόρηση της λίστας αναμονής  και η αναγκαστική υπερωριακή εργασία των γιατρών και των ειδικευομένων ώστε να καλυφθούν τα κενά. Οι “απαραίτητες” -για κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ προφανώς...- περικοπές στα νοσοκομεία οδηγούν σε μήνες απλήρωτων εφημεριών για τους νοσοκομειακούς γιατρούς και ελλείψεις (ακόμα και διακοπή της προμήθειας) σε απαραίτητα αναλώσιμα & φάρμακα! Η εισαγωγή του εισιτηρίου των 25 ευρώ, και η δραστική αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στα φάρμακα οδηγούν στον αποκλεισμό των πιο χτυπημένων από την κρίση κομματιών του λαού από την πρόσβαση στην περίθαλψη. Στην κατεύθυνση αυτή, το τελευταίο χρονικό διάστημα, η κυβέρνηση συνεχίζει την επίθεση όχι μόνο στα εργασιακά δικαιώματα των γιατρών και των υπόλοιπων υγειονομικών, αλλά και στο δικαίωμα του λαού στην πρόσβαση σε δημόσια, δωρεάν, ποιοτική περίθαλψη.

Το ¨λαμπρό¨ πλάνο της αναδιάρθρωσης

Ούτε ένα χρόνο μετά την είσοδο περίφημου 5ευρου για τα εξωτερικά ιατρεία έρχεται το σχέδιο αναδιάρθρωσης. Πρόφαση αυτού είναι η ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Ήδη 2000 εργαζόμενοι στα νοσοκομεία βγαίνουν σε διαθεσιμότητα και 8 νοσοκομεία σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη αποχαρακτηρίζονται –ενδεικτικά σε Θεσσαλονίκη κλείνουν τα Λοιμωδών, Παναγία, Δερματικών και Αφροδισίων-, μετατρέπονται δηλαδή σε κέντρα υγείας με μοναδική πραγματική λειτουργία εκείνη των εξωτερικών ιατρείων! Τα υπόλοιπα νοσοκομεία, υποστελεχωμένα, θα κληθούν να αναλάβουν όλο το βάρος των εφημεριών, με τους ασθενείς να στοιβάζονται στους διαδρόμους με άμεσο κίνδυνο για την ίδια τους τη ζωή και τους εφημερεύοντες γιατρούς και νοσηλευτές να εργάζονται σε συνθήκες απάνθρωπες. Όταν λοιπόν το ΕΣΥ οδηγείται στο χείλος της κατάρρευσης, μόνη χυδαία απάντηση του τηλεπλασιέ βιβλίων ή αλλιώς υπουργού υγείας Α. Γεωργιάδη είναι ότι είναι υπουργός, αρα θα γίνει ό,τι πει εκείνος! Η προώθηση αυτής της τομής δεν περιγράφει κάποιο “διοικητικό εξορθολογισμό” στο ΕΣΥ, όπως ευαγγελίζονται τα παπαγαλάκια της κυρίαρχης πολιτικής, αλλά στην πράξη σημαίνει  κλείσιμο νοσοκομείων με αποτέλεσμα  την περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας της δημόσιας περίθαλψης. Προφανώς όμως σημαίνει και την ακόμα μεγαλύτερη μείωση θέσεων εργασίας στο ήδη υποστελεχωμένο ΕΣΥ, καθώς παράλληλα, με την εφαρμογή της διαθεσιμότητας, πρόκειται να ανακοινωθούν νέα οργανογράμματα και μειωμένος αριθμός νοσοκομειακών κλινών. Η εκ νέου μείωση κλινών θα έρθει να χειροτερεύσει την ήδη τραγική κατάσταση ελλείψεων, ιδιαίτερα σε κλίνες Μονάδων Εντατικής Θεραπείας.

Τι σημαίνουν αυτά για εμάς;

Τα κλεισίματα νοσοκομείων και η μείωση των κλινών όμως είναι και προάγγελος της μείωσης των πλεοναζόντων ειδικευόμενων και ειδικών γιατρών, ακριβώς επειδή δεν θα υπάρχουν πλέον κλίνες για να δικαιολογούν το αντίστοιχο προσωπικό. Άμεσο αποτέλεσμα θα αποτελέσει η εκτόξευση των αναμονών για την έναρξη της ειδικότητας και το πραγματικό κλείσιμο της πόρτας του δημόσιου νοσοκομείου για το νέο γιατρό (παράλληλα με το πάγωμα των προσλήψεων!). Δεν είναι καθόλου τυχαιο ότι το Αγροτικό γίνεται υποχρεωτικο. Οι τελειόφοιτοι γιατροί καλούνται να «μπαλώσουν» τις τρυπες που δημιούργησε η «αναδιαρθρωση στην περιφέρεια. Κάτω από άθλιες συνθήκες υποχρεούνται να καλύψουν τις ανάγκες σε πρωτοβάθμια περίθαλψη που θα έπρεπε να καλύπτουν έμπειροι, ειδικοί γιατροί. Κι αυτό μπαίνει ως προαπαιτούμενο για τη λήψη ειδικότητας.Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έρχεται σε αυτές τις συνθήκες να προστεθεί η ιδέα των εξετάσεων για ειδικότητα. Μετακυλίεται έτσι η ευθύνη από το υπουργείο για τις ελάχιστες θέσεις ειδικότητας στον τελειόφοιτο που θα πρέπει να ανταγωνιστεί τους συναδέλφους του για μια θέση. Εν ολίγοις μετά τα 6 χρόνια και με το πτυχίο στο χέρι το υπουργείο έρχεται να πει ότι αυτά δεν είναι αρκετά! Είναι λοιπόν σαφές ότι το μέλλον του αποφοίτου Ιατρικής όχι μόνο «ρόδινο» ή «προνομιούχο» δεν είναι, αλλά πως ο ατομικός δρόμος της επιβίωσης  είναι το μονοπάτι της μετανάστευσης, ο μαραθώνιος του ανταγωνισμού ή το αδιέξοδο της αναμονής.

Οι φοιτητές ιατρικής θα πάρουν θέση

Σε όλες αυτές τις εξελίξεις που προγράφουν το μέλλον μας είναι αναγκαίο να διαλέξουμε πλευρά. Ή θα σφυρίζουμε αδιάφορα κοροϊδεύοντας τους εαυτούς μας ότι το μέλλον μας θα είναι καριέρα και λεφτά, ή  θα βρεθούμε με τον πιο ανυποχώρητο τρόπο στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης του δημόσιου και δωρεάν τομέα περίθαλψης και της αξιοπρεπούς επαγγελματικής κι εργασιακής μας προοπτικής. Μονόδρομος από εδώ και στο εξής είναι ένας πανυγειονομικός αγώνας σε συντονισμό με τις υπόλοιπες υγειονομικές σχολές, αλλά και τους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας. Αίτημα του δεν μπορεί παρά να αποτελεί το μαζικό άνοιγμα θέσεων ειδικότητας, αποσυμφόρηση της λίστας αναμονής και στελέχωση του ΕΣΥ, με προσλήψεις, αξιοπρεπή ωράρια και μισθούς. Γιατί το ΕΣΥ που δικαιούμαστε, οραματιζόμαστε και απαιτούμε δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ο σχεδιασμός του υπουργείου περιγράφει. Γιατί δεν θέλουμε να γίνουμε επιστημονικοί μετανάστες του 21ου αιώνα, αλλά να εργαστούμε με αξιοπρέπεια στον τόπο που μεγαλώσαμε και σπουδάζουμε! Και αυτά άλλωστε δεν είναι παρά αιτήματα όλου του ελληνικού λαού, του εργατικού και λαϊκού κινήματος, στο πλαίσιο της υπεράσπισης του αδιαπραγμάτευτου δικαιώματος σε πραγματική δημόσια, δωρεάν και υψηλής ποιότητας περίθαλψη.

ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΗ  ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΦΩΝΗ