Για τις υποχρεωτικές παρουσίες στο αμφιθέατρο

Από την αρχή του εξαμήνου ακολουθείται η τακτική να λαμβάνονται απουσίες στα από αμφιθεάτρου μαθήματα, καθιστώντας την παρακολούθησή τους υποχρεωτική. Η λογική αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ακαδημαϊκό πνεύμα του Πανεπιστημίου, ως πνεύμα επιστημονικής ελευθερίας, όπου κάθε φοιτητής μπορεί να επιλέξει αν θα αποκτήσει την απαραίτητη θεωρητική κατάρτιση στο αμφιθέατρο ή με ατομικό διάβασμα.  Παραγνωρίζει ακόμα την ανάγκη ορισμένων συναδέλφων μας να εργαστούν για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές δυσκολίες. Προετοιμάζει επιπλέον το έδαφος για παρόμοιες λογικές για το σύνολο των μαθημάτων, σε μια κατεύθυνση να μετατραπεί η ακαδημαϊκή ελευθερία σε σχολική πειθάρχηση και οι φοιτητές σε μονομερείς επιστήμονες χωρίς άλλα ενδιαφέροντα, χωρίς τις απαραίτητες πολιτικές και πολιτισμικές όψεις που πρέπουν σε έναν φοιτητή και σε έναν αυριανό γιατρό. Τέλος έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον ίδιο τον Οδηγό Σπουδών: 

     

Οδηγός Σπουδών, σελ. 44, Άρθρο 25 β
«Η παρακολούθηση των μαθημάτων στο αμφιθέατρο αποτελεί ακαδημαϊκή μόνο υποχρέωση του φοιτητή, δηλαδή δεν είναι υποχρεωτική και δεν τηρείται σύστημα καταχωρισμού απουσιών.»

Αποτιμώντας την ως τώρα αποτελεσματικότητα του μέτρου αυτού, παρατηρούμε ότι οδήγησε σε αμφιθέατρα γεμάτα φυσικές παρουσίες φοιτητών, χωρίς αυτό με κανέναν τρόπο να σημαίνει πως έλκυσε τη νοητική τους συμμετοχή, έστω και ελάχιστα ή πως βοήθησε στην αναβάθμιση του μαθήματος. Ακόμα και αρκετοί διδάσκοντες το αναγνωρίζουν και αντιλαμβάνονται ότι το να παίρνονται παρουσίες ίσα-ίσα δυσκόλεψε το διδακτικό τους έργο. Εν τέλει το αποτέλεσμα είναι ότι αυτοί που πραγματικά παρακολουθούν το μάθημα είναι αυτοί που θα παρακολουθούσαν και χωρίς παρουσίες, ενώ παράλληλα δημιουργήθηκε μια σειρά προβλημάτων στους φοιτητές λόγω απουσιών που ούτως ή άλλως ήταν αυθαίρετες.

Η θέση των φοιτητών πρέπει να είναι ξεκάθαρη, ενάντια στα υποχρεωτικά αμφιθέατρα. Ενάντια σε κάθε προσπάθεια να μας αντιμετωπίζουν σαν ανώριμα σχολιαρόπαιδα. Ενάντια σε κάθε σκέψη να πληγώσουν την ακαδημαϊκή, πολιτιστική και πολιτική ελευθερία του Πανεπιστημίου μας!

ΙΑΣΥ - ΕΑΑΚ